ELdO Fat Electrician

Cikis Yili: 2009

Ust nota: Vetiver

Orta nota: Kestane, Zeytin yapragi

Dip nota: Vanilya, Opopanaks, Mür

Tasarim: Antoine Maisondieu

  Etat Libre d’Orange (ELdO olarak gececek) su anda parfumculuk dunyasindaki en ucuk kacik, hic bir trendi veya ticari kaygiyi sallamayan, tamamen kendine munhasir firmalardan biri. Parfumlerine sectigi mizahi-provokatif isimlerle ve lansman resimleriyle de bu alanda kendini gundemde tutuyor.

   Nis dunyasina adim attigim ilk yillarda mevcut hemen her modelini denemis, birkacini begenmekle birlikte kimisinden tiksinmis (Secretions Magnifiques – ama zaten amaci bu), kimisine de eh iste demistim ancak hicbirinden tam sise sahibi olma karari almamistim.

  
 Biri haric.

   Simdi ben vetiver parfumlerini cok severim. Sert köksü olanlardan ziyade hafif tatlimsi olanlari daha cok severim. Bir koku vetivere odakliysa, hele ki alisilagelmis parfumlerden farkli olarak bir twisti, anlatabilecegi farkli bir hikayesi varsa daha da bayilirim. Merak etmeyin bu parfumun hikayesi, resimdeki gibi ustanin kic catali ancak bu bir vetiver parfumu endiselenmeyin. Catala degil de daha ziyade guven veren, isinin ehli bir ustaya odaklanalim.

  Vetiver parfumlerini kabaca siniflandirmaya kalkarsak, Fat Electrician aslinda tatlimsi vetiverler sinifina giriyor. Bu alanda tabi en baba aktör Chanel Sycomore olmakla beraber Miller Harris Vetiver Insolent da son favorilerimden.  

  Kokuyu tarif etmeye Sycomore’u gercekten referans alarak baslamayi isterim. Sycomore’daki o hafif yanik findik kabugu aromasini, Bond NY for All’daki kestane aromasiyla degistirelim. Ancak kesinlikle bahsettigim Bond’daki kadar bayik tatli degil. Daha sonra da dip notalarina Dior Eau Sauvage Parfum’de kullanilan murrusafinin hemen hemen aynisini yerlestirelim, ortaya cikan koku Fat Electrician.

  Koku basindan sonuna kadar cok lezzetli. Aslinda zaman icersinde pek fazla degisim gostermiyor ancak müre dogru ilerliyor diyebilirim. Ben notalarda bahsedilen zeytinle ilgili herhangi bir baglanti kuramadim.

  Özetle tatlimsi vetiverler ailesinde yildiz bir parfum ve bu janri sevenlerin muhakkak edinmesini tavsiye ederim. EldO firmasi 30,50 ve 100 ml leri arasinda acimasiz fiyat farklari olan bir firma degil, asagi yukari bir oran orantiyla fiyatliyorlar.

  Kokusuna tarafli bir sekilde bayiliyorum. Kaliciligi da idare eder ancak sikintisi biraz farkedilirligi. 3 saat icersinde tamamen tene iniyor. Sicak yaz gunleri haric dört mevsim kullanilabilir, erkege oldukca yakin uniseks.

Koku: 9 Kalicilik: 7 Farkedilirlik:6 Genele hitap: 6

Creed Royal Mayfair

Cikis Yili: 2015

Ust nota: Cin, lime, çam

Orta nota: Gül

Dip nota: Portakal, sedir, okaliptus

  Creed markasinin parfumlerini unlu kullanicilariyla, veya kanitlanmasi guc tarihi referanslarla pazarladigi bilinen bir gercek.

  Bu parfumun aciklanan tarihi gelisimi, 1936 yilinda Ingiltere Krali, Windsor Duku Kral 8. Edward icin kokunun ozel olarak yapildigi, daha sonra da 2009 yilinda limitli versiyon olarak cikardigi Windsor isimli parfumunun tekrar uretimi oldugu seklinde. 

  Windsor’un yapildigi malzemeler de 81 ilden toprak getirme misali, Ingiltere’den cin, Iskocya’dan çam agaci, Kanada’dan sedir, Jamaika’dan lime gibi Britanya hukmundeki yerlerden gelme urunler. Tabi bunlarin pazarlama guzellemesi oldugunu unutmamak gerekiyor.

  Windsor’un piyasaya tekrar cikacagi acikladiginda parfumseverler arasinda buyuk bir sevinc dalgasi olusmustu. Kendisini zamaninda bir Basenotes splitinden edinmistim, gercekten kendine munhasir, lezzetli bir parfumdu.

  

  Royal Mayfair’in farki, Windsor’da okaliptos, gül ve naftalinvari bir koku veren kafur kullanimi biraz kisilmis. Geri kalani hemen hemen ayni. Daha guzel demeyecegim ama daha kullanilir bir parfum.

  Ilk sikildiginda mini bir naftalin etkisi hissediliyor. Acikcasi parfumun tek sevmedigim yani bu. Ben kafurdan oldugunu dusunuyorum ancak aciklanan notalarda yok. Bu ust notadaki saldiri, çam igneleri-çam recinesi gibi bir kokuya da sahip. Sukur ki bu etki kisa suruyor. Yani ozetlersem, bence Royal Mayfair’in ozellikle ilk 5-10 dakikasina hakim olan tarafi, parfumun en begenmedigim yani.

  Bu on dakikadan sonra koku yumusamaya ve arkada minik bir gul etkisiyle birlikte, cin-fizz kokusuna benzemeye basliyor, bu kisim parfumun en kaliteli yeri. Gercekten klas, ve biraz eski bir havasi var. Cin dedigi etkiyi tabi ki ardic ile veriyor. Ben bu parfumden pek gul alamiyorum, ancak batch muhabbetlerine girmek hic istemiyorum, Creedlerin en kafa karistiran yani bu. Gülden ziyade, nemli, topraksi bir sumbulteber etkisi hissediyorum.

  Diplerde Creed imzasi ambergris bu sefer yok, zaten bu gercekten farkli bir Creed parfumu. Kokunun eski havasini basariyla devam ettiren okaliptusu hissedebiliyorsunuz fakat baslardaki keskin soktan sonra Royal Mayfair tenden ucana kadar pek fazla degisim gostermiyor.

  Bu parfumu yorumlarken cok gittim geldim, dusuncelerim bir o yana bir bu yana gitti  fakat nihayetinde, olmasa da olur, fiyatini hak etmeyen, ancak kokusunu begenenin imza parfumu olabilecek ilginc bir koku oldugunu soyleyebilirim. Royal Mayfair erkege yakin unisex, ofis ve bahar aylari kullanimina uygun.

Koku: 7 Kalicilik: 7 Farkedilirlik :7 Genele hitap: 6

ETRO Io Myself

ETRO Io Myself

Cikis Yili: 2015

Ust nota: Limon, Bergamot, Mandalina

Orta nota: Gul, Safran

Dip nota: Oud, Misk, Asilbent ve Ladin recineleri, Amber

Hayatimda bazi seyleri yoluna koydum ve tekrar parfum yazmaya baslayabilirim.

   
   Daha once hic Etro parfumu yazmamisim. O halde biraz markadan da bahsedelim. 1968 yilinda Girolamo Etro tarafindan kurulan Italyan luks giyim markasi, ozellikle Paisley denen ve parfum sise-kutularinin da uzerinde bulunan desenlerle bezeli gomlek ve sallariyla meshur. Firma 1989 yilinda parfum isine de girmenin karli oldugunu dusunuyor ve gunumuze kadar geliyoruz.

  Io: Italyanca ’ben’ demek, bir de myselfi koyunca parfumun adi bir sekilde ’bizzat ben' olmus.

       

   

   Etro’nun parfumleriyle cok fazla aram olmamisti. Sebebini ben de net hatirlayamiyorum ancak ya bir turlu sira gelmemesi, ya da denedigim bir kac adi gecen kokusunu pek begenmememden olabilir. Io’ya gelince gene mi oud, Etro’dan da mi oud diyeceksiniz, haklisiniz diyebilirsiniz fakat Io bir oud parfumu. Kokuyu tanimlamaya baslarken bunu her zaman akilda tutmakta fayda var. Icerikteki sandal, safran ve cok hafif gul harici herkes figuran kivaminda.

  Ust notalarindaki narenciyeler, ust nota tanimina yarasir bir sekilde one cikan, ilk 5-10 dakikayi ele geciren elemanlar degil. Sadece kirmizi mandalina ve biraz bergamot, tipki Jo Malone – Oud Bergamot’ta oldugu gibi hafif bir etki yaratiyor o kadar.

  Io’nun kaliciligi gayet iyi, zaten bir oud parfumunden de farkli bir sey beklenemezdi herhalde. Tende 10, kiyafette 24 saati rahat goruyor. Fark edilirligi ise bu kafadaki kokulara gore nispeten dusuk, ki bu bence iyi bir sey, kullanilirligini oldukca arttiriyor. Kiyafet altina atacaginiz 2-3 sprey sizi gun boyu goturecektir.

  Janrin meraklisina pek tavsiye edemeyecegim cunku eminim ellerinde bu isin agir toplari mevcuttur. Gerci kendileri Io’yu belki yazlik alternatif olarak degerlendirebilirler.

  Oud safran kombolarina giris yapmak isteyenler icin ise, kullanilan bence cok kaliteli malzemeleri, asiri saldirgan olmayan nazik yapisi ve burnu fazla tirmalamamasi nedeniyle gayet uygun. Oud-safranda kullanilan kalite MFK Mood serisiyle ayni bence. Herhangi bir Montale ouduyla yanyana deneyin ve farki gorun.

  Zaten Io’nun biraz daha safrana kayani MFK Oud, biraz daha gule kayani Tom Ford Noir de Noir’a kadar gider. Birkac yonden eklektik bir calisma olmus diyebilirim.

Koku: 8 Kalicilik: 9 Farkedilirlik: 7 Genele Hitap : 7

GERİ DÖNÜYORUM

Az kaldı